امروزه با افزایش تعداد هاستینگ ها هر کدام در پی کسب و ارائه راهکارهایی به جهت جذب مشتری می باشند و تبلیغات بر سر قدرت و کارایی سرورها یکی از مباحث مهم است.
مدتی است هاستینگ ها در تبلیغات خود مدام از واژه هارد پرسرعت SSD استفاده می کنند اما اکثرا تعریف واضح و روشنی از این ارائه نمی دهند که اصلا SSD چیست و چرا به خودی خود این فناوری نسبتا جدید یک پارامتر مهم برای تبلیغات به حساب می آید.
SSD مخفف کلمات Solid-State Disk به معنی دیسک حالت جامد می باشد و منظور از جامد این است که هیچ قطعه ی متحرکی در آن قرار ندارد.
فناوری اینگونه دیسک ها شبیه به فناوری فلش مموری می باشد.
در تعریف دیسک سخت یا همان HDD ، همگی می دانیم که شامل تعدادی قطعه به صورت مکانیکی می باشد و در واقع این قطعات به صورت مکانیکی عمل می کنند اما در حافظه ای مانند فلش چنین اجزایی وجود ندارد.
در واقع هارد SSD فاقد اجزای مکانیکی قابل حرکت می باشند و این یک مزیت می باشد؛ مزیتی که امروزه موجب روی آوردن اکثر کاربران به استفاده از اینگونه هاردها شده است. از تولید کنندگاه لپ تاپ تا سرورها و… .
از مزایای هارد SSD می توان به:
1 – بالا بودن سرعت خواندن/نوشتن اطلاعات؛ این مزیت باعث شده است که نه تنها هاستینگ ها بلکه امروزه رایانه های شخصی هم به سمت و سوی استفاده از هارد SSD حرکت کنند.
2- کاهش مصرف برق و به تبعیت از آن کاهش مصرف باتری لپ تاپ
3 – بالا بودن مقاومت هاردهای SSD در مقابل ضربه؛ به جهت استفاده از فناوری های به کار رفته Flash در SSD دیگر خبری از اجزای متحرک نبوده و حساسیت بیش از حد به ضربات فیزیکی وجود ندارد.
4 – بی سر و صدا بودن و تولید گرمای بسیار کمتر نسبت به مدل قبلی اشاره کرد.
حتی اگر موارد 2 ، 3 و 4 چندان قابل اهمیت نباشند مورد 1 را می توان خود به تنهایی از برجسته ترین مزایای اینگونه هارد دانست.
در واقع همین بالا بودن سرعت/خواندن نوشتن برای هاستینگ ها و کاربرانشان دارای اهمیت می باشد.
تفاوت اصلی SSD با هارد دیسک این است که هارد دیسک الکترومکانیکی است اما SSD الکترونیکی. یعنی هارد دیسک دارای اجزاء و قطعات متحرک است به طوری که هارد دیسک دارای صفحات مغناطیسی است که به دور محور خود میچرخند و اطلاعات بر روی آن صفحات ذخیره میشود. بنابراین مدت زمانی طول میکشد تا این دیسک ها چرخیده و در موقعیت مناسب برای خواندن یا نوشتن داده قرار گیرند. بر خلاف هارد دیسک ، SSD هیچگونه قطعه متحرکی ندارد و اطلاعات رو بر روی میکروچیپ ها ذخیره میکند، مانند فلش دیسک های USB اما بسیار سریعتر. همچنین SSD ها میتوانند بلافاصله شروع به نوشتن یا خواندن اطلاعات کنند زیرا نیازی به زمان برای جابجایی قطعات متحرک نیست.
تاریخچه SSD
اساس کار SSD ها به دهه 1950 باز میگردد، جایی که از دو تکنولوژی مشابه استفاده میشد. حافظه هسته مغناطیسی (Magnetic Core Memory) و ذخیره سازی فقط خواندنی صفحه خازنی (CCROS). این حافظه های جانبی در زمان کامپیوترهای لامپی بوجود آمدند اما با ظهور حافظه های استوانه ای که ارزانتر بودند، تولید آنها متوقف شد.
در دهه 1970 و 1980 SSD ها به عنوان حافظه ابرکامپیوترهای اولیه IBM و چند شرکت دیگر استفاده شدند. در آن زمان قیمت فوق العاده زیاد SSD استفاده از آنها را بسیار کم کرده بود. پس از تلاش های متعدد شرکتها برای تولید حافظه نیمه هادی مقرون به صرفه با قابلیت نگهداری طولانی مدت از اطلاعات و حجم قابل قبول، سر انجام در اواخر دهه 1980 شرکت StorageTek اولین نوع SSD مدرن را ارائه کرد.
در سال 1995 SSD های مبتنی بر حافظه فلش عرضه شدند که به علت مقاومت در برابر ضربات شدید، لرزش و تغییرات دما در صنایع نظامی و فضایی مورد استفاده قرار گرفتند.
در سال 2009 شرکت Micron Technology از اولین SSD با قابلیت اتصال از طریق SATA 6GB/ رونمایی کرد.
ساختار SSD
اجزاء اصلی یک SSD، کنترلر و حافظه ذخیره اطلاعات هستند.
1) کنترلر :
کنترلر وظیفه برقرار ارتباط بین حافظه داخل SSD با کامپیوتر میزبان را دارد. یکی از شاخص ترین فاکتورهای SSD نوع کنترلر استفاده شده در آن است. کنترلر میتواند همچنین اعمال کشف و تصحیح خطا (ECC) و رمزنگاری اطلاعات را نیز انجام دهد. کنترلر های Intel ، Micron و SandForce از تکنولوژی خاص خود استفاده میکنند و سرعت بیشتری نستب به کنترلر های دیگر ارائه میدهند.
2) حافظه :
بیشتر تولیدکنندگان SSD ازNon-Volatile NAND Flash Memory در ساختار SSD خود استفاده میکنند زیرا نسبت به DRAM قیمت کمتری دارد و بدون نیاز به منبع تغذیه، اطلاعات را نگهداری میکند. این نوع حافظه سرعت کمتری نسبت به DRAM دارد و به همین دلیل SSD های اولیه سرعت کمتری نسبت به هارد دیسکهای معمولی داشتند. مشکل سرعت در سال 2009 با استفاده از کنترلر های بهتر برطرف گردیده است. SSD های مبنی بر DRAM دارای سرعت بسیار بالا هستند اما برای نگهداری اطلاعات به منبع الکتریکی مانند باتری یا آداپتور نیاز دارند و معمولا در سرور ها مورد استفاده قرار میگیرند.
3) Cache یا بافر :
معمولا SSD مانند هارد دیسک معمولی از یک حافظه کوچک DRAM به عنوان Cache استفاده میکند.
مزایای SSD
SSD بلافاصله اقدام به خواندن و نوشتن داده میکند و برخلاف هارد دیسک نیازی به زمان برای چرخش دیسک ندارد در حالی که هارد دیسک نیاز به زمانی در حدود 2 ثانیه برای دسترسی واقعی به درایو دارد. SSD با سرعتی در حدود دو برابر هارد دیسک اقدام به نوشتن و خواندن اطلاعات میکند. این بدین معنیست که کامپیوتر شما زودتر بوت میشود و بازی ها و نرم افزارهای شما زودتر لود میشوند.
SSD نیازی به Defragment شدن ندارد. یعنی بر خلاف هارد دیسک که پس از مدتی استفاده کند میشود، تغییری در سرعت SSD بوجود نمیاید.
SSD بسیار کمتر در معرض خراب شدن در اثر سقوط و ضربه است زیرا قطعه متحرک ندارد.
میدانهای مغناطیسی قوی میتوانند به اطلاعات هارد دیسک آسیب برسانند اما SSD در برابر میدان مغناطیسی آسیب نمیبیند.
از نظر مصرف انرژی هارد دیسک در حدود 3 تا 4 برابر انرژی بیشتری نسبت به SSD مشابه خود مصرف میکند. یعنی در صورت استفاده از SSD به جای هارد دیسک در نوت بوک، باتری نوت بوک شما دیرتر خالی خواهد شد.
هارد دیسک در حدود 3 برابر بیشتر از SSD گرما تولید میکند.
معایب SSD
یکی از معایب SSD عدم قابلیت Encryption یا همان رمزنگاری اطلاعات است. البته این مشکل برای همه SSD ها وجود ندارد. از آنجا که بسیاری از SSD ها از حافظه نوع MLC NAND Flash Memory استفاده میکنند و این نوع حافظه قابلیت بازنویسی اطلاعات در موقعیت خود را ندارد و تنها اطلاعات را در بلاک جدید نوشته یا روی اطلاعات دیگر بازنویسی میکند و قابلیت Overwrite ندارد، در صورت استفاده از یک نرم افزار برای رمزنگاری اطلاعات، پس از رمزنگاری، اطلاعات اولیه همچنان قابل دسترسی هستند. بنابراین پس از رمزنگاری باید با استفاده از نرم افزار یا قابلیت کنترلر SSD اطلاعات اولیه را به صورتی امن از بین ببرید. در صورتی که نیاز مبرم به رمزنگاری امن اطلاعات دارید، حتما SSD با قابلیت Secure Erase خریداری کنید.
عیب دیگر SSD قیمت بالای آن است که در حدود 10 برابر گرانتر از هارد دیسک متناظر در ظرفیت های رایج است.